Gra Kuleczki

Wysłany: Czw 19:59, 18 Mar 2010

Kanion ciągnął się jakby w nieskończoność. Jego ściany stawały się coraz wyższe i wyższe. Widocznie szliście pod ukośnym obniżeniu terenu. Wkrótce ujrzałaś wejście do jaskini, które zwieńczało ten wąwóz. Przed wejściem stał Beedrill. Patrzał się na Was z niepokojem.
- Raichu! Do ataku! Użyj na nim Thundershock. - Powiedział Kris.
Jego pokemon prędko powalił poke-pszczołę. Z jaskini zaczęły wychodzić Kakuny, Beedrille i Weedle. Gdy zobaczyły, że wszystko jest wporządku wróciły do środka.
- Hehe, co to jest?...

Wysłany: Pią 8:20, 19 Mar 2010

- Widocznie mają tu swoje gniazdo - powiedziałam. - Zostawmy je w spokoju. Ja bym raczej wolała się dostac na górę.

Wysłany: Pon 18:34, 22 Mar 2010

Kris jednak nie chciał przepuścić takiej okazji. Jaja Caterpie są dużo warte w tej okolicy.
- Zaatakujmy gniazdo! Weźmiemy sobie po kilka jaj. Poza tym to są szkodniki, więc na nic im nowe osobniki.

Wysłany: Pon 19:00, 22 Mar 2010

- To se radź sam! - powiedziałam, poszłam i ominęłam gniazdo Beedrilli. - Osioł, kołek i kanalia - marudziłam pod nosem. - Jemu to tylko kasa w głowie. Jakby płacili za złapanie jakiegoś pokemona to by od razu poleciał i go szukał.
Zaczęłam wtedy myśleć o tym tzw. Mewtwo, którego widziałam na wieży ratusza.

Streścisz mi twą grę jakoś?

Ok:
Mój brat jest wrednym chłopakiem, który ciągle łapie pokemony i sprzedaje je za kase. Miałam z nim wyruszyć w podróż pokemon. W nocy nie mogłam zasnąć, więc wyszłam na dwór i spacerowałam sobie przez miasto. Na wieży ratusza zauważyłam coś dziwnego, co wyglądało jak duży Mew. Patrzył się mi w oczy a ja jemu. Gdy Słońce zaczęło wschodzić to pokemon gdzieś poleciał za pomocą telekinezy. Wyruszyłam z moim bratem w podróż i opowiedziałam mu o tym, co widziałam nocą. Brat mnie wyśmiał. Moim starterem był Chimchar i złapałam po drodze Bellsprouta. Doswzliśmy do skrzyżowania dróg i poszliśmy w kierunku wioski rybaków. Złapałam tam Shelldera i Wingulla. Później w nocy wyszłam na pole i próbowałam złapać ZUbata. Mojego Chimchara porwał shiny Crobat i zatruł go jadem. Uwolniłam Chmchara i poszłam z nim do PC. Nastepnego dnia mogliśmy ruszać i Chimchar był zdrowy. Doszliśmy nad urwisko i Krisowi wypadł pokeball z Fearowem. Wingull na szczęście go znalazł i mogliśmy ruszać dalej. Gdy przelecieliśmy nad urwiskiem dotarliśmy do gniazda Beedrilli i on poszedł po jaja tych pokemonów a ja obrażona na niego poszłam dalej. Myślałam wtedy o pokemonie z wieży, o Mewtwo.

-Dobra nara! Tylko się nie zgub! - krzyknęła ta małpa. Normalnie... ech.. szkoda słów na jego zachowanie. Tak więc puszczając jego głupawą uwagę mimo uszu ruszyłaś dalej. Jasne, że się nie zgubisz, ot co! Myślami byłaś daleko od rzeczywistości. mianowicie rozmyślałaś o tym dziwnym pokemonie. Niby mew, albo Mewtwo. Nagle jakiś głos w twej głowie nakazał ci stanąć. Zdziwiło cię to. Tak więc stanęłaś z wrażenia i spojrzałaś przed siebie. Shit.! Gigantyczna przepaść jedynie kilka cm. od twoich stóp.

- A to co było znowu! - pobladłam.
Rozejrzałam się doodkoła. Odsunełam się kilka kroków od przepaści.

"To nic w porównaniu z tym." powiedział znowu ten głos. Jakaś dziwna siła skierowała twoją głowę w powietrze nad twoją głową. Beedrille! Lecą do gniazda, na pewno!
"Idź, pomóż bratu" nakazał głos. Skoro cię uchronił od śmierci to wie co gada. Pobiegłaś w stronę tych gniazd, myślałaś sobie jaki to głupek z twojego brata. Głos ucichł..

Nic nie mówiłam. Pobiegłam do mojego brata ipowiedziałam mu.
- Uciekaj z tąd szybko! Beedrille lecą do tego gniazda i zaraz tu będą!

-Co stąd? Mam uciekać?- prychnął twój brat. Chyba nie usłyszał drugiej części zdania. W tym samym czasie podleciał Beedrill i chwycił twojego brata odlatując z prędkością... cóż sporą prędkością. Po prostu jedno mrugnięcie i już go nie było, za to Egg' sy- zostały, razem z torbą twego brata. Stałaś tam teraz tak osłupiała. I nagle coś ci powiedziało: "Nie! Uważaj!" ale nie zdążyłaś się uchronić. Coś cię złapało za ramiona i zawisłaś w powietrzu..

Zbladłam, próbowałam zobaczyc, co mnie złapało. Próbowałam się wydrzeć z tych objęć.
- No nie, coś mnie złapało - powiedziałam cicho sama do siebie.

Zbladłem, gdy zobaczyłem ten odpis... - Olcio
Nie wpraszaj się do postów nie swoich graczy... - Taris
Eee... o.o A co w nim złego?[W tym odpisie.] Co miała się rozpisywać i wdzierać w przyszłość? xD Nie ważne.. -.-" ~MiSia.

Jestem tu nie tylko MG, ale i Modem -.- Chyba mam prawo zwrócić uwagę graczom za marną jakość odpisów!? - Olcio
No to ja się wypowiem, owszem masz takie prawo, ale uważam, że Misia jest na tyle dobrą mistrzynią, że sama będzie kontrolowała jakoś postów swoich graczy - berry

Kiedy próbowałaś się 'wydrzeć' z objęć pokemona, spadłaś. Ot tak. Po prostu.
Spadając zobaczyłaś co cię trzymało, mianowicie Beedrill. Coś długo spadasz, więc spojrzałaś w dół i zobaczyłaś, ze nie jesteś już nad ścieżką tylko nad jakimś ' zdechniętym' laskiem. Kiedy się wyrywałaś zdążył ten pokemon już trochę przelecieć.. Nie dziwne Beedrill' e szybko latają.Już myślałaś, że umrzesz i spadniesz na te kolczaste, pozbawione liści, i jakiejkolwiek zieleni roślinki, aż tu nagle upadłaś na coś... miękkiego! To gniazdo.. A w nim trzy malutkie Swablu.

Rozglądam się, jakby tu można zejść z tego gniazda, bo jak rodzice przylecą to będzie gorąca atmosferka... Jeśli jest niebezpieecznie to i tak próbuje zejść z tego drzewa.
- Przeciez umiem się wspinać - powiedziałam znowu sama do siebie.

Ku twemu rozczarowaniu właśnie przylecieli rodzice maluchów. (!) Dwa małe Swablu natomiast przytuliły się do twoich nogawek. Altaria numer jeden wylądowała po twojej lewej, a druga po prawej stronie. Normalnie jakby ciebie pilnowały.

Patrzyłam się na ich rodziców jak wryta.
- Ja musze iść - wyjąkałam i spróbowałam zrobić krok do tyłu. - Musze znaleźć mojego brata - wyjaśniłam w miarę spokojnie.
Starałam się nie robić gwałtownych ruchów.

Altarie tylko ciebie zmierzyły wzrokiem. Potem mały Swablu zaczął przeżuwać twoją nogawkę. Chyba nigdzie już się nie ruszysz. Chociaż nie.. Od teraz nigdzie się nie ruszysz- drugi mały Swablu zaczął przeżuwać twoją drugą nogawkę. Rodzice natomiast się położyli tyłem do ciebie.

- Bo mi zjacie spodnie - powiedziałam i lekko odsunęłam jedną nogawkę, tak żeby nie zestresowac małego Swablu.
Rozejrzałam się po całym gnieździe, zobaczyłam w dół, jak jest wysoko.